‎

گناهانم را دوست دارم!
بيشتر از تمام کارهاي خوبی که کرده ام،
مي داني چرا ؟!
آن ها واقعی ترين انتخاب هاي منند...!


"سید علی صالحی"

بخند با غم و حال خراب ، دختر خوب !
بخند با همه ی اضطراب ، دختر خوب !
زمین به نفع خدایان به گِل نشسـته ولی
از آسمان نمی آید عذاب ، دختر خوب !
به سـرنوشت غـم انگیـز گیسـوان سـیاه ،

بخنـد نیمه ی بی آفتـاب ! دختر خوب !
و اعتراض نکن ،عشق سهم چشم تو نیست
بیا کنـارغـم خود بخواب دختر خوب !
به سـازِسنگی مردان این قبیـله برقص
برای خاطر عالیـجناب ، دختر خوب !
برقص ، گریه کن اما برقص ، ساکت باش
برقص ، مهره ی بی انتخاب ! دختر خوب !
سکوت کن که همین نان سـفره ات باشد
به تو نیامده حرف حساب دختر خوب !
نشـانه رفته تورا زخـم های تاریخـی
نشانه رفته تو را این خطاب : « دختر خوب »
نایست ، سر نکش از خود ، مگر نمی دانی
پر است مثل همیشه خشاب دختر خوب !
گذشت از تو شکفتن ، گذشت از تو صدا
گذشت زندگی ات مثل آب دختر خوب ...

مهدیه پی‌سپار

بانوی گریه خیز غزل های من ،سلام
باز آمدم سراغ تو با یک خیال خام
" لبخند روی صورت تو زخم کهنه ای است "
حتی خیال خنده ی شوقت به من حرام ...
من درد می کنم به خدا توی آینه

مثل زنی که پر شده تصویرش از جذام
دارد کلاغ پیر دلم گریه می کند
بین کبوتران تو بالای پشت بام
دارم به انتهای خودم فکر می کنم
در بیت های بعدی این شعر ناتمام
بر سنگ قبر این غزل داغِ یخ زده
باید که نقطه چین بگذارم به جای نام
بانو مرا ببخش خداحافظی نکن
از نو بگو دوباره پرستوی من سلام

پرستو عسگر

دارای هفت سالگی من انار داشت
آن روزها که آرزوی بی شمار داشت
در سینه مثل همه بچه های شهر
یک قلب صاف- ساده ولی بی قرار داشت
دارای اهل مدارا بزرگ بود

که آرزوی کوچکی از روزگار داشت
چیزی شبیه قصه ی شیرین "ریز علی"
از مردم زمانه ی خود انتظار داشت
ای کاش میشد از گذر سالهای خوب
برگی مچاله-کهنه ولی یادگار داشت
ای کاش از جریمه ی سختی روزگار
دارای پیر خاطره راه فرار داشت

عباس مفتاح

 

از غم ِ تو
تن ِ من لرزید ،

از غم ِ زمین
یک شهر ..
...

--
سیدمحمد مرکبیان

* آذربایجان سخت لرزید ..

تا آخرین سنگ را

بر مزار جنازه ای بگذارند

که بسیار شبیه من است

بعد خودم راتنها می گذارم در گورش

تا یک دل سیر به حال خودش

گریه کند.

یاسررمضانی پور

قطارها بیهوده می پرسند : «چی؟ چی؟»؛

در انتهای ریل ها، هیچ کس و هیچ چیز؛

در انتظارشان نیست ...!

طلایی‌ترین مــرد ایــران در المپـیــک

رهرو نمی خواهم
من پیامبر معاصرم
که فقط
برای هدایت خودم
مبعوث شده ام

" احسان پرسا "

یک شاخه گل کافی بود

که دسته گل بزرگی

به آب بدهیم.

یاسررمضانی پور

باید یاد می گرفتم
از هر چیزی عشق و خاطره نسازم
شاید
منظور باران من و تو نبودیم