ديروز که ميآمدم از نيمهي دوم قرن بعد
ديدم که نور آهسته ميريزد
صدا آهسته ميگذرد
آهستهتر بسيار
از گريهي تنهايان
حتا ديدم که ريش و سبيل زمين
موهاي منظومهي شمسي سفيد شده است
و خورشيد با چشمانش پر از آب مرواريد
به آفتابگرداني مينگرد
که پلاستيکيست.
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: