ندانستي كه گل حقيقت آفتاب است / نه درخت / در آفتاب بنشينيم / تا گل كنيم.
مرا نكاويد / مرا بكاريد / من اكنون بذري درستكار گشتهام / مرا بر الوارهاي نور ببنديد /
از انگشتانم براي كودكان مداد رنگي بسازيد / گوشهايم را بگذاريد تا در ميان گلبرگهاي صدا پاسداري كنند.
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: