کاج های زیادی بلند .
زاغ های زیادی سیاه.
آسمانی به اندازه آبی.
سنگچین ها تماشا تجرد.
کوچه باغ فرا رفته تا هیچ.
ناودان مزین به گنجشک.
آفتاب صریح.
خاک خشنود.
چشم تا کار می کرد
هوش پاییز بود.
<تنهای منظره _ ما هیچ ما نگاه>
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: